Stawiając pierwsze kroki na drodze zawodowej, dysponujemy niewielką wiedzą na temat rynku pracy. Nie mamy również zbyt dużego doświadczenia, dlatego ważne jest, aby chłonąć nowe informacje, uczyć się pokory i przyswajać rekrutacyjny savoir-vivre

Od tego, jakie wrażenie zrobimy w trakcie rozmowy rekrutacyjnej, może zależeć nasze „być albo nie być” w firmie, w której chcielibyśmy pracować. Ważne, abyśmy ostrożnie dobierali słowa kierowane do rekrutera. Zdania, których lepiej nie wypowiadać, to na przykład:

• Jestem ekspertem w…/ Wiele Państwo stracą, nie zatrudniając mnie. 

Na status eksperta pracuje się latami. Co więcej, o fachowości świadczą nie słowa, ale wyniki i sukcesy. Na początku kariery lista dokonań zawodowych kandydata jest krótka. Nikt jednak nie oczekuje od niego, że będzie doskonałym, doświadczonym specjalistą. W pierwszym okresie liczy się przede wszystkim chęć nauki i rozwoju. Nie możemy zapominać również o… pokorze. 

• Chcę zarządzać zespołem.

Zarządzanie wiąże się nie tylko z prestiżem, ale także z odpowiedzialnością, dlatego funkcje kierownicze obejmują osoby posiadające odpowiednie doświadczenie i fachowe przygotowanie. W trakcie rozmowy możemy zasygnalizować, że kierowanie zespołem zalicza się do celów zawodowych, jakie chcielibyśmy osiągnąć w przyszłości, w miarę zdobywania doświadczenia i stosownych kwalifikacji. Dobrze, jeśli jesteśmy ambitni; ambicja nie powinna jednak odbierać nam umiejętności realnej oceny własnych możliwości. 

• Wynagrodzenie, które Państwo oferują, to kpina.

Wysokość pensji to jeden z tematów poruszanych w trakcie rozmowy kwalifikacyjnej. Rekruterzy zwykle pytają o oczekiwania finansowe. W odpowiedzi kandydat wskazuje kwotę, którą uznałby za satysfakcjonującą. Nawet jeśli uważamy, że propozycja przedstawiana przez rekrutera nie jest dla nas wystarczająca, powiedzmy o tym grzecznie i konstruktywnie. Dobrze, jeżeli potrafimy uargumentować, dlaczego chcemy zarabiać konkretną sumę (wskazując na nasze kwalifikacje, umiejętności, doświadczenie czy stawki obowiązujące w branży). Jeśli damy się ponieść emocjom, z pewnością nie osiągniemy sukcesu negocjacyjnego.    

Jak mówić o wynagrodzeniu podczas rozmowy kwalifikacyjnej?

• Jakie są zarobki w tej branży?

Ważne, abyśmy określili swoje oczekiwania finansowe przed rozmową o pracę. Dzięki temu nie tylko poczujemy się pewniej, ale również zaprezentujemy się jako osoby zaangażowane w rekrutację, a także świadome swoich potrzeb i możliwości. 

• Jaki wymiar urlopu mi przysługuje?

Ubiegając się o pracę, dobrze jest również poznać swoje prawa i obowiązki wynikające z kodeksu pracy i innych ustaw. Takie informacje zdobywajmy samodzielnie – proszenie rekrutera o wskazówki stanowi przejaw braku profesjonalizmu. 

Jak obliczyć staż urlopowy w pierwszym roku pracy?

• Jak wypadłam/wypadłem? 

To zrozumiałe, że w trakcie spotkania z rekruterem chcemy zaprezentować się z najlepszej strony. Właśnie dlatego poświęcamy czas na odpowiednie przygotowanie. Pamiętajmy jednak, że zadaniem osoby prowadzącej rozmowę jest wyłonienie najlepszego kandydata na wolne stanowisko, a nie udzielanie indywidualnych porad rekrutacyjnych. Aby uzyskać informacje zwrotne, możemy uczestniczyć w targach pracy (takich jak np. Festiwal Pracy Jobicon) i wziąć udział w symulacji rozmowy kwalifikacyjnej. 

• Nie mam żadnych pytań. 

Brak pytań na zakończenie rozmowy kwalifikacyjnej może zostać odebrany jako brak zaangażowania. Może się zdarzyć, że rekruter rozwieje wszystkie nasze wątpliwości w trakcie spotkania. W takiej sytuacji warto wyjaśnić, że uzyskaliśmy wszystkie dane, które były dla nas ważne. 

10 pytań, które warto zadać na koniec każdej rozmowy pracę

Przygotowujmy się do każdej rozmowy kwalifikacyjnej – niezależnie od tego, czy uczestniczymy w pierwszym takim spotkaniu, czy odbyliśmy ich dziesiątki. Aby poszerzać zasób informacji, czytajmy artykuły i książki.

Choć atmosfera w miejscu pracy zależy w znacznej mierze od osób odpowiedzialnych za zarządzanie, zachowanie pozostałych pracowników również odgrywa niebagatelną rolę. Wyrażajmy uznanie, jeśli chcemy przyczynić się do budowania przyjaznych relacji – niezależnie od tego, jakie stanowiska zajmujemy. Ważne, by komunikaty, jakie kierujemy do ludzi, były szczere, konkretne i bezinteresowne.  

Każdy lubi być chwalony

Pochwały podnoszą na duchu i pokazują, że wysiłek ma sens. Zdaniem Julii Sztyk, autorki bloga „Profesjonalny doradca zawodowy”, czasami wystarczy jedno dobre słowo, wypowiedziane we właściwej chwili i w odpowiedni sposób, by nasz rozmówca (współpracownik, podwładny) poczuł się doceniony i zmotywowany. Jak tłumaczy ekspert:

Aby podnieść skuteczność informacji zwrotnej, warto dbać o jej spersonalizowanie. Ogólna pochwała może nie przynieść zamierzonego efektu, dlatego lepiej odnosić się bezpośrednio do konkretnej osoby i nagradzać ją poprzez pozytywny feedback za jej dokonania.  

Julia Sztyk zwraca jednak uwagę, że nie każdy pozytywny feedback okaże się równie skuteczny. Ogromne znaczenie ma sposób, w jaki przekazujemy informacje.

Pochwała nieszczera, niezasłużona czy zbyt ogólna może spowodować wręcz odwrotne skutki od zamierzonych. Chwalenie w sposób ironiczny czy zdawkowa, „wymuszona” informacja o naszych sukcesach może zostać odebrana  jako wypowiedź nieautentyczna lub wręcz umniejszająca nasze zasługi. Skoro ktoś w tak powierzchowny sposób dokonuje oceny naszej pracy czy zachowania, zdecydowanie nie będzie to wpływało na zwiększenie naszego zaangażowania. 

Motywacja pozytywna i negatywna – co to takiego?

Tajniki skutecznego doceniania

Ze słów, które kierujemy do innych, powinna płynąć konkretna treść. Komunikaty w rodzaju „dobra robota” albo „postarałeś się” - wypowiadane sporadycznie i od niechcenia - mogą nie przynieść pożądanych rezultatów. Aby pochwały wywierały realny wpływ na atmosferę w firmie: 

• Wyrażajmy uznanie zawsze, kiedy mamy powody (także publicznie) 

Ważne, abyśmy potrafili doceniać innych ludzi, dobierając sposób, który sprawi im największą radość. Gratulacje i uścisk dłoni, pozostawienie miłego liściku na biurku lub zamieszczenie w biuletynie firmowym wzmianki o sukcesie pracownika – istnieją liczne sposoby, by wyrazić uznanie.   

• Dostosowujmy formę pochwały do osoby

Aby pochwała była skuteczna, musimy wykazać się empatią i wrażliwością. Nie każdy będzie czuł się doceniony, gdy szef kordialnie uściśnie mu dłoń w obecności wszystkich współpracowników i będzie głośno wychwalał liczne zasługi. Dla introwertyka uznanie wyrażone w ten sposób może okazać się nieprzyjemne albo wręcz trudne do zniesienia. 

Inteligencja emocjonalna pomoże Ci rozwijać karierę

• Wykazujmy się refleksem

Współpracownik przedstawił pomysł, dzięki któremu zyskali wszyscy członkowie zespołu? Warto pogratulować mu od razu. Po kilku tygodniach, a nawet dniach, pochwała może wydawać się zdecydowanie mniej ważna.  

• Bądźmy szczerzy

Zdarza się, że cudze sukcesy powodują w nas ukłucia zazdrości – to ludzkie zachowanie, którego nie musimy się wstydzić. Ważne jednak, co zrobimy z zazdrością, tzn. czy będziemy ją podsycać, czy może wykorzystamy ją konstruktywnie i zamienimy w motywację do pracy nad własnym rozwojem. Niezależnie od tego, co czujemy, wznieśmy się ponad emocje i gratulujmy szczerze i bezinteresownie, bez zawiści i sztuczności. Nie wykorzystujmy pochwał do osiągania własnych celów.

• Powołujmy się na konkrety 

Jeśli zależy nam na tym, by chwalona osoba poczuła się dobrze, nie kierujmy pod jej adresem ogólnikowych, lakonicznych komunikatów, które mogą znaczyć wszystko i nic. Nazwijmy konkretnie to, za co ją cenimy. Odnieśmy się do sytuacji, np. wynegocjowania korzystnych warunków współpracy z ważnym klientem, zdobycia nagrody w konkursie branżowym itp. W ten sposób okażemy, że jesteśmy zaangażowani w relację, a nasze słowa rzeczywiście coś znaczą. Ważne, by pochwały były proporcjonalne do osiągnięć. 

• Zwracajmy uwagę nie tylko na efekty 

Chwalmy osoby z naszego otoczenia nie tylko za sukcesy, ale również za wysiłki. Porażka jest wpisana w działanie – każdy mierzy się z niepowodzeniami. Jeśli czujemy, że otoczenie nas wspiera i docenia nasze starania, nie tracimy motywacji do tego, by dalej realizować cele. 

Chwalenie – zadanie nie tylko dla szefów

Może się wydawać, że udzielanie pochwał to domena szefa. Wsparcie i szacunek ze strony współpracowników jest jednak równie istotne jak informacja zwrotna udzielana przez przełożonego. Bądźmy życzliwi dla osób, z którymi łączą nas relacje służbowe. W ten sposób realnie przyczynimy się do budowania atmosfery pełnej dobroci i wzajemnej troski. Praca w takich warunkach z pewnością będzie dla nas przyjemna i wzmacniająca – mimo codziennych wyzwań, trudności i ograniczeń, z jakimi się zmagamy. Współdziałanie przynosi zdecydowanie lepsze wyniki niż bezwzględna rywalizacja.   

10 zasad pracy w zespole

Chciałbyś czuć się w pracy jak ryba w wodzie? Przede wszystkim odkryj swoje talenty i bądź świadomy swoich predyspozycji. Aby rozpoznać swoje umiejętności, warto angażować się w różnorodne zadania, zadawać pytania doświadczonym pracownikom, a później… pójść za głosem serca.  

Kompetencje miękkie – ważne w każdym zawodzie

Część z nich posiadamy naturalnie, inne musimy z trudem wypracowywać – umiejętności miękkie pomagają nam lepiej wywiązywać się z obowiązków, niezależnie od tego, jaki zawód wykonujemy. Dzięki nim możemy m.in. dobrze funkcjonować wśród ludzi, a także rozwijać się zawodowo. Komunikatywność, zdolność zarządzania sobą w czasie, kreatywność czy umiejętność pracy w zespole nie tylko sprawiają, że działamy wydajniej, ale powodują również, że pewniej czujemy się w sytuacjach zawodowych. 

5 cech „miękkich” ważnych dla pracodawcy. Sprawdź, czy je posiadasz!

Jaki jestem, co potrafię – jak się o tym przekonać?

Człowiek posiada wrodzone talenty i predyspozycje. Dotyczy to nie tylko cech miękkich (przykładowo, komunikatywność może wynikać z ekstrawertycznego usposobienia), ale również umiejętności twardych. Nauka gry na instrumencie dość łatwo przychodzi osobie, która posiada talent muzyczny, a zdobywanie umiejętności programowania jest stosunkowo proste dla ludzi posiadających ścisłe umysły. Im wcześniej rozpoznamy swoje predyspozycje i zaczniemy je rozwijać, tym większe prawdopodobieństwo, że wybierzemy ścieżkę kariery, która zapewni nam poczucie spełnienia. Aby odkryć, jakie zdolności posiadamy:

• Wykorzystujmy każdą okazję do nauki i rozwoju

Studia, praca, wolontariat, rodzicielstwo, pasje – jeśli jesteśmy aktywni w różnych obszarach życia, mamy okazję odkrywać i rozwijać swoje możliwości. Możemy też przekonać się, w jakich dziedzinach zdecydowanie się nie sprawdzamy. Znając siebie, nie będziemy tracić czasu i energii na to, co nas męczy i nie daje nam spełnienia. Warto zdobywać doświadczenia, wyciągać wnioski i wykorzystywać zdobytą wiedzę.  

• Zadawajmy pytania, słuchajmy osób z naszego otoczenia

Dobrze jest pytać członków rodziny, przyjaciół, współpracowników itd., jak nas postrzegają. Być może widzą cechy, które posiadamy, a których nie jesteśmy do końca świadomi – np. dlatego, że się nie doceniamy. Mając taką wiedzę, możemy rozwijać to, co dobre, ale też eliminować to, co złe.

Praca nad samookreślaniem własnych umiejętności wymaga sumienności, skrupulatności, czasu, a przede wszystkim wiary w to, że dogłębne i szczere odpowiedzi na pytania, jakie sobie stawiamy, mogą pomóc nam w doskonaleniu siebie jako przyszłego pracownika. Sprawdza się tu metoda kartki i ołówka. Polega ona na zapisywaniu wszystkiego, co udało się nam dokonać w życiu zawodowym czy prywatnym, ze szczególnym uwzględnieniem pozytywnych wydarzeń. Dzieląc kolejną kartkę na trzy części, zastanówmy się, jaką wiedzę pozyskaliśmy dzięki tym doświadczeniom, jakie umiejętności mogliśmy kształtować oraz jakie cechy osobowe rozwinęliśmy. Pamiętajmy o podsumowaniu każdego ćwiczenia i zwróceniu uwagi na to, co dla nas oznacza i jakie wyciągamy z niego wnioski. 

• Analizujmy nasze odczucia

Ważne, byśmy zastanawiali się nad tym, jak postrzegamy samych siebie. To, w jaki sposób o sobie myślimy, może nas motywować do pracy lub hamować nasz rozwój. Julia Sztyk poleca „metodę alfabetu”, która pomoże nam nazwać nasze atrybuty: 

Pionowo na kartce zapisujemy cały alfabet od A do Z, tak aby przy każdej z liter dopisać co najmniej jedną lub dwie cechy. Skupiajmy się raczej na pozytywach, by budować swoją samoocenę i profesjonalny wizerunek zawodowy. 

• Określmy, jaka jest nasza wymarzona praca

W odkrywaniu potencjału pomaga również świadomość własnych oczekiwań i marzeń. Dzięki niej zyskujemy motywację do tego, by odkrywać i rozwijać swój potencjał. W opinii Julii Sztyk warto puścić wodze fantazji i wyobrazić sobie pracę skrojoną na miarę naszych potrzeb: 

Jak wylicza ekspert:

Określając cechy idealnego dla siebie zawodu czy miejsca pracy warto zastanowić się, jak powinien wyglądać idealny dzień w tej pracy: jakie zadania powinniśmy wykonywać w ciągu dnia, w jakich okolicznościach przebiega praca, w jakim środowisku funkcjonujemy (zarówno społecznym, jaki i materialnym), z kim kontaktujemy się służbowo, jaka jest nasza odpowiedzialność za powierzone zadania i jakiego oczekujemy w związku z tym wynagrodzenia. Określenie cech idealnego zawodu pomoże w zidentyfikowaniu nadrzędnych dla nas wartości związanych z pracą.

• Skorzystajmy z pomocy specjalisty

Chcąc poznać swoje talenty i predyspozycje, możemy również zwrócić się do fachowców, np. doradców zawodowych, psychologów czy coachów, którzy nauczą nas stawiać sobie właściwe pytania, zinterpretują wyniki testów predyspozycji lub podzielą się wnioskami z obserwacji naszego zachowania. 

3 sposoby, by poznać swoje mocne, zawodowe strony

Otwarty umysł – nowe możliwości

Nigdy nie jest za późno na odkrywanie swoich zdolności. Być może dzięki odnalezieniu nowego potencjału zdecydujemy się zmienić życie zawodowe i np. rozpocząć nową ścieżkę kariery, na której będziemy szczęśliwsi. Nawet jeśli początkowo brakuje nam fachowego przygotowania, talenty, kompetencje miękkie oraz chęć do nauki pomogą nam w pierwszym okresie. Dzięki nim będziemy mogli – mimo stresu i niepewności – rozwijać się i stopniowo stawać się fachowcami. 

Umiejętności miękkie w CV

Kompetencje miękkie są istotne dla pracodawców. Pracownik, który posiada nie tylko wykształcenie, ale również określone cechy i umiejętności społeczne, może dobrze wywiązywać się ze swoich obowiązków. Zaprezentowanie cech miękkich w CV nie jest proste, ale przy odrobinie wysiłku możemy wyeksponować informacje istotne z punktu widzenia potencjalnego szefa. Julia Sztyk radzi, by zrobić to np. poprzez opis zakresu zadań:

Dzięki takiemu zabiegowi wskażemy przyszłemu pracodawcy zarówno naszą odpowiedzialność w pracy, jak również kompetencje, które mogliśmy kształtować dzięki wykonywanym zadaniom zawodowym. Warto w CV pochwalić się też szczególnymi osiągnięciami zawodowymi. Można wskazać, jakie kompetencje miękkie pozwoliły nam na osiąganie sukcesów zawodowych.

„Wszyscy jesteśmy w mniejszym lub większym stopniu punktualni, odpowiedzialni i mili.”

Aby CV świadczyło o naszym profesjonalizmie, nie możemy poprzestawać na ogólnikach i wyliczeniu określeń. Na przykład o komunikatywności może świadczyć to, że przez dłuższy czas pracowaliśmy w obsłudze klienta i osiągaliśmy dobre wyniki, co zagwarantowało nam awans. Zdaniem Julii Sztyk należy zadbać także o to, by kompetencje, o których wspominamy, były kluczowe na stanowisku, o jakie się staramy. 

Zwróćmy uwagę, aby umiejętności miękkie nie były jedynie ogólnymi kompetencjami społecznymi. Wszyscy jesteśmy w mniejszym lub większym stopniu punktualni, odpowiedzialni i mili. Dbajmy, aby w naszym CV pojawiały się kompetencje miękkie, które są charakterystyczne dla interesującej nas branży czy stanowiska pracy. Wówczas wskażemy na naszą fachowość.

Jakie umiejętności miękkie warto uwzględnić w CV?

Działanie, refleksja, uważne słuchanie informacji zwrotnych – to podstawy, dzięki którym zdołamy rozpoznać swoje umiejętności. Im lepiej znamy siebie, tym łatwiej jest nam nad sobą pracować i realizować cele zawodowe.  

W branży IT występuje duże zapotrzebowanie na programistów, administratorów systemów czy inżynierów systemowych. Firmy informatyczne i technologiczne są jednak na tyle różnorodne, że znajduje się w nich miejsce także dla psychologów, filologów czy fachowców z dziedziny marketingu. Od kandydatów oczekuje się nie tylko konkretnych umiejętności twardych. Liczą się też kompetencje miękkie, a zwłaszcza otwartość na wiedzę, komunikatywność i zdolność współpracy.

Nowe technologie – nowe oblicze rynku pracy

Komputer, tablet, smartfon – to narzędzia pracy, z których korzysta się w każdej branży. Informatyzacja zmienia oblicze firm i instytucji, a tym samym kształtuje rynek pracy. Nowoczesne rozwiązania IT odgrywają coraz ważniejszą rolę w transporcie, edukacji, medycynie, kulturze, mediach itd.; stają się obecne niemal w każdej sferze życia. To sprawia, że umiejętność obsługi rozmaitych urządzeń elektronicznych nie jest atutem, ale jedną z kluczowych kompetencji, jakimi powinni wykazywać się kandydaci do pracy. Informatyzacja wpływa także na proces poszukiwania pracy. Szukamy ogłoszeń i składamy aplikacje za pośrednictwem stron internetowych lub aplikacji mobilnych. 

Kim będzie pracownik przyszłości?

Praca w IT – nie tylko dla „technologicznych geeków”

Nie trzeba być absolwentem informatyki, aby związać swoją zawodową przyszłość z branżą IT. Firmy informatyczne stają się na tyle „pojemne”, że nie brakuje w nich miejsca również dla humanistów, którzy często posiadają wiedzę na temat dziedzin, takich jak np. psychologia czy marketing, a także mają doskonale rozwinięte kompetencje miękkie, tj. komunikatywność i łatwość w nawiązywaniu relacji, kreatywność czy innowacyjność. 

5 mitów na temat pracy w branży IT

Technologia wdziera się do naszej codzienności. Zdaniem Romka Lubczyńskiego, Chief Marketing Officera w szkole IT Coders Lab, z biegiem lat ta tendencja zacznie coraz bardziej się nasilać:  

Przyspieszenie w rozwoju technologii jest nieodwracalne i widać już, że w najbliższym czasie opanuje ona wszystkie dziedziny życia. Na szczęście nie oznacza to dyskryminacji osób, dla których matematyka czy fizyka są dziedzinami „z innego świata”, bo w tym rozwoju i przystosowaniu technologii do ludzkich potrzeb coraz większy udział będą miały osoby, które nie są związane z programowaniem czy wdrażaniem systemów informatycznych.

Ekspert zaznacza, że nowoczesne rozwiązania są skuteczne wyłącznie wtedy, gdy są przeznaczone nie tylko dla „technologicznych geeków”, ale wszystkich użytkowników.

Usługi, systemy i aplikacje muszą uwzględniać ludzkie emocje, zachowania czy predyspozycje, więc zanim zaczną być realizowane przez zespoły informatyczne, powinny zostać zaprojektowane zgodnie z potrzebami, przetestowane, przebadane i zweryfikowane.

Zdaniem eksperta w branży IT niezbędne są osoby, których najważniejszym atutem są kompetencje miękkie typu: empatia, komunikatywność, kreatywność. Czekają na nie stanowiska badaczy potrzeb, researcherów, projektantów UX, grafików i testerów.

Podobnych zajęć i zawodów wokół IT będzie coraz więcej.

Nie uciekniemy od nowoczesnych technologii. Nie oznacza to jednak, że za kilka czy kilkanaście lat rynek pracy będzie otwarty wyłącznie na programistów lub serwisantów sprzętu komputerowego. Na liście zawodów ważnych dla branży IT, w których wymaga się mniejszych kompetencji technicznych niż np. przy pisaniu oprogramowania, znajdują się np.: 

• Tester oprogramowania/gier

Tropienie błędów w programach czy grach wymaga opanowania specjalistycznych narzędzi technicznych. W zawodzie testera niezmiernie ważną rolę odgrywają jednak predyspozycje. Od kandydatów oczekuje się m.in. precyzji, umiejętności formułowania jasnych komunikatów, cierpliwości oraz umiejętności zrozumienia potrzeb użytkownika programu. 

• Projektant UX

Praca projektanta UX sprowadza się do dbania o to, by użytkownik strony internetowej lub aplikacji mobilnej miał wyłącznie przyjemne doświadczenia towarzyszące korzystaniu z produktu. To zajęcie ma wiele wspólnego z testowaniem oprogramowania i wymaga podobnych kompetencji miękkich.  

• Badacz potrzeb/doświadczeń

Sprzęt komputerowy i oprogramowanie są tworzone z myślą o użytkownikach. Celem producenta jest zaspokojenie realnych potrzeb potencjalnych klientów. Aby było to możliwe, należy je dogłębnie zbadać. Analizą zajmują się wykwalifikowani badacze, którzy realizują projekty, opracowują raporty i budują relacje z klientami firmy. W zawodzie badacza potrzeb dobrze poradzą sobie np. absolwenci socjologii lub psychologii. 

• Grafik

Projektowanie grafiki stron internetowych, gier komputerowych itd. wymaga znajomości specjalistycznych programów komputerowych. Grafik to jednak nie tylko rzemieślnik, ale i artysta, dlatego w tym zawodzie niezbędny jest również zmysł estetyczny. Ważne, by fachowiec potrafił także zrozumieć potrzeby klienta i zaspokoić je.  

• Sprzedawca

Dobry handlowiec posiada szeroką wiedzę produktową, którą uzupełnia np. podczas szkoleń. Wyniki zależą jednak przede wszystkim od znajomości technik sprzedażowych, charyzmy, orientacji na cel, wytrwałości czy świetnej organizacji. 

• Marketingowiec, specjalista ds. marketingu internetowego, specjalista ds. social media

W branży IT potrzebni są również specjaliści, którzy tworzą i realizują strategie marketingowe i opracowują kampanie reklamowe. Do realizacji takich zadań można przygotować się np. w ramach studiów na kierunkach humanistycznych, takich jak PR, e-marketing, marketing i zarządzanie, psychologia sprzedaży itp.  

• PR-owiec

Kontakt z mediami oraz tworzenie informacji prasowych wymaga umiejętności, które można zdobyć np. w trakcie studiów podyplomowych z zakresu Public Relations. Ważne, by PR-owiec pracujący w IT wykazywał także zainteresowanie nowinkami technicznymi. Znajomość branży klienta i ciągłe aktualizowanie wiedzy ma ogromne znaczenie. 

• Specjalista ds. HR

W firmach informatycznych funkcjonują również działy kadr, które zajmują się m.in. pozyskiwaniem nowych pracowników, organizacją szkoleń, planowaniem atrakcyjnych ścieżek kariery itp. Aby zostać specjalistą ds. HR, można wybrać się np. na psychologię, administrację lub socjologię. Warto uzupełnić kwalifikacje, podejmując naukę na kierunkach, takich jak np. zarządzanie zasobami ludzkimi.  

Rynek pracy nieustannie się zmienia. Ważne, byśmy potrafili adaptować się do nowych realiów i wykorzystywać umiejętności zawodowe oraz rozwijać się. Dzięki otwartemu umysłowi i chęci zdobywania wiedzy z pewnością znajdziemy swoje miejsce np. w branży IT – nie tylko w programowaniu, projektowaniu czy serwisie, ale również w sprzedaży, obsłudze klienta lub w reklamie.